De Situatie in 2018
Waarom een begraafplats in Zarzis?
Sinds de sluiting van de Balkan-route blijft voor vluchtelingen en anderen die Europa proberen te bereiken in de hoop op veiliger bestaan, niets anders over dan de gevaarlijke oversteek vanuit Libië. Mannen, vrouwen en kinderen vertrekken in overvolle gammele bootjes, die het vaak op open zee begeven.
Zarzis is een kuststadje in het zuiden van Tunesië, vlakbij de Libische grens. Door wind- en zeestromingen drijven de lichamen van de drenkelingen naar de stranden van dit stadje. De lokale vissers helpen mensen in nood en brengen ook vaak lijken aan land. Hulporganisaties op zee doen hetzelfde.
Zarzis heeft geen geschikte begraafplaats om de drenkelingen op een fatsoenlijke wijze te begraven.
Is het drenkelingen probleem een tijdelijk probleem?
Zolang er geen structurele oplossing is voor de vluchtelingencrisis,
zullen migranten vanuit Libië vertrekken en hun leven riskeren in de hoop op een veiliger of beter bestaan. Ook in de toekomst zullen er lijken blijven aanspoelen.
Wat is de situatie in Zarzis nu?
In Zarzis werden de lichamen van drenkelingen voorheen op de reguliere begraafplaatsen begraven. Met het einde van het regime in Libië nam het aantal vluchtelingen dat de overtocht waagde snel toe. Verrast door grote aantallen lijken en de omstandigheden,
waarin deze werden gevonden, moest er een ander oplossing komen. Een voormalige vuilnisstortplaats buiten de stad werd beschikbaar gesteld voor dat doel.
Naarmate deze oneerbiedige situatie duurde, hebben vrijwilligers van de Rode Maan (de lokale Rode Kruis) zich ingezet voor een fatsoenlijke begraafplaats.
Waarom is er nog geen begraafplaats?
De belangrijkste reden voor het uitblijven van een begraafplaats is de economische crisis in Tunesië. Hoewel het land na de Arabische lente als het meest belovende land te boek staat, gaan de economische ontwikkelingen uiterst traag. En in het achtergestelde zuiden is de situatie nog veel erger.
Onder deze omstandigheden was het probleem van de drenkelingen voor het lokale bestuur jaren lang geen prioriteit. Het afgelopen jaar is het duidelijk op de agenda komen te staan. De
lokale politiek voelt de urgentie, mede door inzet van stichting DMC, maar de middelen ontbreken.
Waarom Stichting DMC?
Het ontbreken van een reguliere begraafplaats voor verdronken migranten is een humanitaire probleem. De slachtoffers verdienen een fatsoenlijke laatste rustplaats. De vrijwilligers verdienen steun bij hun jarenlange werk om het beste te maken van een slechte situatie. Deze vrijwilligers hebben hard gewerkt om de lokale bevolking en de politiek bewust te maken van het probleem. Omdat er jaren achtereen geen verandering kwam, heeft de Rode Maan Tunesië vorige jaar het initiatief genomen voor een crowd-funding actie. Dat heeft wel enige media-aandacht gekregen, maar helaas niet de benodigde financiële middelen.
Stichting DMC zet zich in voor het realiseren van een waardige laatste rustplaats voor verdronken migranten. Stichting DMC verzamelt geld voor de aankoop van een stuk grond en voor het helpen realiseren en beheren van een begraafplaats.
Is er geen internationale hulp?
De prioriteiten van de meeste internationale NGO’s gaat vanzelfsprekend in eerste instantie naar de levende migranten. Ook in Tunesië. Dit neemt niet weg dat ook voor de doden gezorgd moet worden.
Inmiddels is er voor Zarzis internationaal geld geoormerkt voor het vervoeren van lichamen en het registreren en documenteren van de stoffelijke resten. Op die manier ontstaat de mogelijkheid voor een eventuele toekomstige identificatie. Dit geld komt echter slechts dan vrij als er een begraafplaats is gerealiseerd.
Stichting DMC overlegt met betreffende organisaties en met verschillende ambassades om in samenspraak de begraafplaats te verwerkelijken.
Hoeveel geld is er nodig?
Het benodigde stuk grond heeft een omvang van circa 50 x 50 meter. Dit stuk grond zal ommuurd worden en ruimte bieden aan de graven. Daarnaast zullen functionele en eenvoudige ruimtes worden gerealiseerd: een was- en onderzoeksruimte voor de lijken, een administratieve ruimte, een ruimte om de kleding en andere eigendommen van de slachtoffers op te bergen (dit dient identificatiedoeleinden), en een open toegankelijke gedenkruimte (zie pdf voor een voorbeeld plattegrond). De geschatte prijs voor de aankoop en afhandeling is 40.000 euro.